آموزش گرامر ضمایر اشاره انگلیسی

يكشنبه, ۶ خرداد ۱۴۰۳، ۱۱:۲۶ ق.ظ

ضمایر اشاره در زبان انگلیسی

ضمایر اشاره کلماتی هستند که برای اشاره به اشیاء یا اشخاص به کار می‌روند. آنها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:

نزدیک: برای اشاره به چیزهایی که به گوینده نزدیک هستند استفاده می‌شوند. این ضمایر شامل this (مفرد) و these (جمع) می‌شود.
دور: برای اشاره به چیزهایی که به گوینده دور هستند استفاده می‌شوند. این ضمایر شامل that (مفرد) و those (جمع) می‌شود.

مثال:

This is my book. (این کتاب من است.) (اشاره به کتابی که نزدیک به گوینده است.)
That is my car. (آن ماشین من است.) (اشاره به ماشینی که دور از گوینده است.)
These are my friends. (اینها دوستان من هستند.) (اشاره به گروهی از دوستان که نزدیک به گوینده هستند.)
Those are my cats. (آنها گربه‌های من هستند.) (اشاره به گروهی از گربه‌ها که دور از گوینده هستند.)

نکات:

ضمایر اشاره this و that با افعال مفرد و ضمایر اشاره these و those با افعال جمع به کار می‌روند.
از ضمایر اشاره می‌توان برای اشاره به چیزهایی که قبلاً به آنها اشاره شده است استفاده کرد. این کار باعث می‌شود جمله روان‌تر و خواناتر شود.
ضمایر اشاره می‌توانند به تنهایی یا با اسم به کار روند.

مثال:

I have a book. This is my favorite book. (من یک کتاب دارم. این کتاب مورد علاقه من است.)
These are the students I was telling you about. (اینها دانش‌آموزانی هستند که در مورد آنها صحبت می‌کردم.)

تفاوت ضمایر اشاره و صفات اشاره:

ضمایر اشاره:

به جای اسم یا عبارت به کار می‌روند.
به تنهایی می‌توان از آنها استفاده کرد.
برای نشان دادن تعداد و فاصله به کار می‌روند.
به زمان هم می‌توانند اشاره کنند.

صفات اشاره:

اسم را توصیف می‌کنند.
قبل از اسم می‌آیند.
به تنهایی نمی‌توان از آنها استفاده کرد.
برای نشان دادن تعداد و فاصله به کار می‌روند.
به زمان هم می‌توانند اشاره کنند.

مثال:

ضمیر اشاره: This is a book. (این یک کتاب است.)
صفत اشاره: This book is interesting. (این کتاب جالب است.)

نکات:

ضمایر اشاره عبارتند از: this, that, these, those.
صفات اشاره عبارتند از: this, that, these, those.
هر دو نوع کلمه می‌توانند برای اشاره به مفاهیم مفرد یا جمع به کار روند.
هر دو نوع کلمه می‌توانند برای اشاره به چیزهایی در نزدیکی گوینده یا شنونده یا چیزهایی در دوردست به کار روند.

استفاده از ضمایر اشاره برای بیان فاصله:

فاصله مکانی:

از ضمایر اشاره نزدیک برای اشاره به چیزهایی که در نزدیکی گوینده یا شنونده هستند استفاده می‌شود.
از ضمایر اشاره دور برای اشاره به چیزهایی که در فاصله دورتری از گوینده یا شنونده هستند استفاده می‌شود.

مثال:

نزدیک: This book is on my desk. (این کتاب روی میز من است.)
دور: That building is very tall. (آن ساختمان خیلی بلند است.)

فاصله زمانی:

از ضمایر اشاره نزدیک برای اشاره به زمان حال استفاده می‌شود.
از ضمایر اشاره دور برای اشاره به زمان گذشته یا آینده استفاده می‌شود.

مثال:

حال: I am reading this book right now. (من الان دارم این کتاب را می‌خوانم.)
گذشته: I read that book last week. (من آن کتاب را هفته گذشته خواندم.)
آینده: I will read those books soon. (من به زودی آن کتاب‌ها را خواهم خواند.)

فواصل انتزاعی:

از ضمایر اشاره می‌توان برای اشاره به مفاهیم انتزاعی مانند افکار، احساسات و ایده‌ها استفاده کرد.

مثال:

I don’t agree with this idea. (من با این ایده موافق نیستم.)
I like that theory. (من آن نظریه را دوست دارم.)

نکات:

ضمایر اشاره عبارتند از: this, that, these, those.
هر دو نوع کلمه می‌توانند برای اشاره به مفاهیم مفرد یا جمع به کار روند.
در زبان انگلیسی، زمان حال به عنوان زمان نزدیک و زمان گذشته و آینده به عنوان زمان دور در نظر گرفته می‌شود.

مرجع ضمیر:

اسم یا عبارتی است که ضمیر به آن اشاره دارد.
معمولا قبل از ضمیر می‌آید.
گاهی اوقات باید با توجه به بافت متن آن را تشخیص داد (antecedent implied)
در نوشتار آکادمیک، مهم است که مرجع را کاملاً روشن کنیم.

ضمایر اشاره:

this، that، these، those
برای اشاره به افراد یا اشیاء استفاده می‌شوند.
this و that مفرد هستند، these و those جمع.
this و those به چیزهای نزدیک اشاره می‌کنند، that و those به چیزهای دور.

ضمایر ربطی:

that
برای افزودن اطلاعات بیشتر به اسم پیشین استفاده می‌شود.

پیوند تابعی:

that
جمله فرعی را به جمله اصلی متصل می‌کند.

تفاوت ضمایر اشاره، صفات اشاره و قیدهای اشاره:

ضمایر اشاره به افراد یا اشیاء اشاره می‌کنند.
صفات اشاره قبل از اسم می‌آیند و آن را توصیف می‌کنند.
قیدهای اشاره قبل از صفت یا قید می‌آیند و آنها را توصیف می‌کنند.

کاربردهای ضمایر اشاره:

معرفی افراد
اشاره به چیزهایی که قبلاً به آنها اشاره شده است
برای تأکید
برای مقایسه
برای نشان دادن مکان

مثال‌ها:

This is my book. (This اشاره به کتابی دارد که در دست گوینده است.)
That was a great movie. (That اشاره به فیلمی دارد که قبلاً به آن اشاره شده است.)
These are my friends. (These اشاره به گروهی از دوستان دارد که در نزدیکی گوینده هستند.)
Those are mountains. (Those اشاره به کوه‌هایی دارد که در دوردست هستند.)
I like this car better than that car. (This و that برای مقایسه دو ماشین استفاده می‌شوند.)
Come here. (Here یک قید اشاره است که به مکان گوینده اشاره می‌کند.)

۰ ۰
۰۳/۰۳/۰۶

javad mohamadesfand

مترجمان حرفه ای

مترجمان حرفه ای

من مراحل ترجمه حرفه ای را به شما می آموزم

آموزش گرامر ضمایر اشاره انگلیسی

ضمایر اشاره در زبان انگلیسی

تفاوت ضمایر اشاره و صفات اشاره:

استفاده از ضمایر اشاره برای بیان فاصله:

نظرات (۰)